|
|
|
|
| Den
fyrste song eg
høyra fekk Den fyrste song eg høyra fekk, Var mor sin song ved vogga. Dei mjuke ord til hjarta gjekk, Dei kunde gråten stogga. Dei sulla meg so underleg, Så stilt og mjukt te sova, Dei synte meg ein fager veg Opp frå vår vesle stova. Den vegen ser eg ennå tidt Når eg får auga kvila, Det stend ein engel, smiler blidt Som berre ei kan smila. Og når eg sliten trøytnar av I strid mot alt som veilar, Eg høyrer stilt frå mor si grav Den song som all ting heilar. T: Per Sivle (1877) M: Lars Søraas (1909) S: Sangboken 757 |
|